Gwiazd naszych wina - John Green

 Hazel choruje na raka i mimo cudownej terapii dającej perspektywę kilku lat więcej, wydaje się, że ostatni rozdział jej życia został spisany już podczas stawiania diagnozy. Lecz gdy na spotkaniu grupy wsparcia bohaterka powieści poznaje niezwykłego młodzieńca Augustusa Watersa, następuje nagły zwrot akcji i okazuje się, że jej historia być może zostanie napisana całkowicie na nowo. 

 ,,Gwiazd naszych wina" to tytuł, który przynajmniej jeden raz w życiu usłyszał niemal każdy. Swego czasu bowiem o powieści, jak i o jej ekranizacji było naprawdę głośno. Mnie również było wtedy dane ulec tejże ,,modzie", i książka oraz film zostały przeze mnie przyswojone.

 Ostatnio, nie mogąc się otrząsnąć po bólu, który wywołały we mnie książki Jojo Moyes....postanowiłam sięgnąć po coś równie smutnego.

O, ironio! 

Takim o to sposobem przeczytałam ,,Gwiazd naszych wina" ponownie. 

 Książka, mimo, że napisana lekkim piórem, do lektur najlżejszych zdecydowanie nie należy. Pomimo to, uważam, że stanowi to miły kontrast i zdecydowanie pomaga w odbiorze książki i jej zamysłu. 

 Bohaterom udało się pozyskać moją sympatię. Zwłaszcza Gusowi. Mimo różnych wad, dominuje w nich ogromna chęć życia. 

 Niezwykle urzekł mnie wątek ulubionej powieści Hazel. Podobało mi się to, jak bardzo ją ona ceni, traktuje jak część swojego życia. Takiego podejścia często brakuje. A w ciężkim czasie choroby warto znaleźć sobie jakąś odskocznię, nie sądzicie? 

 Pisanie o śmierci, jak łatwo przypuszczać, nie jest rzeczą prostą. A Greenowi udało się zrobić to w naprawdę przystępny dla odbiorcy sposób. Myślę, że mimo ogromnego zaplecza smutku, cierpienia, jakie tego typu książki posiadają, jest w dzisiejszym świecie duże na nie zapotrzebowanie. W świecie, w którym słowo rak nie jest już tylko zwykłym słowem, a tak często codziennością. W świecie, który potrzebuje się ze śmiercią oswoić...

 Moje odczucia po lekturze tej pozycji są naprawdę skrajne. Z jednej strony pojawia się smutek, żal. Powstaje pytanie - za co tyle cierpienia spotyka tak młodych ludzi. Z drugiej strony jest cień radości, nadziei....bo przecież mogło być jeszcze gorzej. Myślę, że potrzebowałam czasu, by ją dobrze zrozumieć. Ten drugi raz z tą lekturą okazał się być zdecydowanie owocniejszy niż pierwszy.

 Ja też. Również nie potrafię ułożyć moich myśli w żadną sensowną konstelację. Po prostu...czasem się nie da. A już po takiej książce na pewno nie.

Osobiście nie przepadam za twórczością Johna Greena, jednak ta książka stanowi pewien wyjątek.

Mimo, że nie jest arcydziełem, mimo, że ma swoje wady, to naprawdę warto się z nią zapoznać. Warto, bo wydaje mi się, że niektórym może ona pomóc. Wiadomo, że większość uważa ją za ckliwą powiastkę dla nastolatek. Niektórzy przy jej lekturze być może uronią parę łez, jak to było w moim przypadku. Innym zaś może w ogóle nie przypaść do gustu. 

Jednak czasem warto zaryzykować...a zainwestowany w nią czas wcale nie musi okazać się straconym. Jak to było ze mną!

Tytuł : Gwiazd naszych wina
Autor : John Green
Tytuł oryginału : The Fault In Our Stars
Tłumaczenie : Magda Białoń - Chalecka
Wydawnictwo : Bukowy Las
Data wydania : 2014
Liczba stron : 320