Akademia wampirów - Richelle Mead

Tylko najlepszy przyjaciel może ocalić ci życie. Zwłaszcza jeśli twój wróg jest nieśmiertelny.

W akademii imienia świętego Władimira wampiry czystej krwi - moroje - uczą się posługiwać swoimi nadnaturalnymi darami, a mieszańce - dampiry - szkolą się na ich opiekunów i oddanych strażników. Posępne mury kryją jednak więcej mrocznych tajemnic, niż można by podejrzewać. Lissie Dragomir, morojce ze szlachetnego rodu, grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Czy dampirka Rose, połączona z nią telepatyczną więzią, zdoła ochronić przyjaciółkę?

(opis z tyłu okładki)

 Od samego początku mojej czytelniczej przygody byłam sceptycznie nastawiona do wszelakich serii z udziałem wampirów. Jakoś mnie do nich zwyczajnie nie ciągnęło. Jestem chyba jedną z niewielu czytelniczek, które nigdy nie powiedziały złego słowa o ,,Zmierzchu", gdyż po prostu było mi dane przeczytać tylko kilkaset stron pierwszej części cyklu. Jednak - nie krytykuj póki nie spróbujesz. Zdążyłam znielubić Bellę i język, w którym cykl jest utrzymany...ale całościowo - nic do niego nie mam. 

 Wobec cyklu Richelle Mead również nie miałam zbyt wygórowanych oczekiwań. Jednak w trzeciej klasie gimnazjum napotkałam go w bibliotece, i stwierdziłam - czemu nie? Tak rozpoczęła się moja przygoda...

 Z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że ,,Akademia wampirów" to książka która naprawdę mnie zaskoczyła. Zaskoczyła mnie parę lat wstecz, zaskoczyła mnie i teraz - przy ponownym jej przeczytaniu. 

 Muszę początkowo wspomnieć, iż faktem niepodważalnym jest, że ta książka nie należy do grona arcydzieł światowej literatury. Nie znajdziecie w niej ambitnego języka, filozoficznych przesłań czy przekombinowanych dialogów. Pozycja ta skierowana jest teoretycznie do młodzieży, raczej tej kobiecej. Znajdziemy w niej przyjaciółki na śmierć i życie, nastolatki zazdrosne o swoich chłopaków, ucieczki ze szkoły i inne tym podobne zachowania. Pomimo to książka nie ma w sobie żadnej infantylności...

 Książka ta opowiada historię dwóch przyjaciółek - wampirzycy i jej strażniczki - które połączyła szczególna, nadzwyczajna więź. Rose zna uczucia Lisy, mogąc nawet wejść do jej głowy i widzieć jej oczami przeróżne sytuacje. Powiem szczerze, że właśnie to w tej książce najbardziej mi się podobało. Urzekło mnie oddawanie w piękny sposób emocji i uczuć drugiej osoby słowami. Jest to także kolejna książka, po ,,Moście do Terabithii" ,w której spotkałam się z niezwykle silną i zakorzenioną przyjaźnią przewijającą się przez jej kartki! Potrafi ona naprawdę zmienić podejście, sposób patrzenia na tę drogą każdemu relację.

 ,,Akademia wampirów" napisana jest naprawdę przystępnym językiem. Autorka wykorzystała potencjał stworzonej przez siebie fabuły. Zakończenie pozostawia pewien niedosyt i rodzi w sercu czytelnika pragnienie poznania kontynuacji - nawet u takiego, który już wie, co będzie dalej!

 Mimo okładki, która nieco odstrasza swoim różowym kolorem, i nie ukrywajmy - jest po prostu brzydka, uważam, że to pozycja naprawdę warta uwagi. Pochodzi z niej jedna z moich ulubionych par literackich . Myślę, że jest w rzeczywistości dużo lepsza niż posądza ją o to przeciętny czytelnik. 

Tytuł : Akademia wampirów

Autor : Richelle Mead

Tytuł oryginału : Vampire Academy

Tłumaczenie : Monika Gajdzińska

Wydawnictwo : Nasza Księgarnia 

Data wydania : 2014

Liczba stron : 336