Tea Book TAG

Jako zadeklarowana herbatoholiczka od dłuższego czasu zmagałam się z pokusą zrobienia tego herbacianego TAGu. Ażeby więc nie zamęczać codziennie recenzjami, postanowiłam tej pokusie ulec i popełnić jakiś luźniejszy post...

Czarna herbata, czyli mój ulubiony klasyk...

Moje ulubione książki z kanonu tych ,,klasycznych" to na pewno wszystkie powieści wiktoriańskie - Jane Austen, Elizabeth Gaskell czy sióstr Brontë.

Bardzo za tymi powieściami przepadam, tak jak i za czarną herbatą. Nie mogłabym tutaj jednak nie wspomnieć o dziełach Szekspira w moim ulubionym przekładzie Stanisława Barańczaka.  

Zielona herbata, czyli książka tak nudna, że przy jej czytaniu zasnęłam...

Nie zdarza mi się często zasypiać przy książkach, ale taką, przy której niestety miało to miejsce było Jądro ciemności spod pióra Josepha Conrada. Nie byłam w stanie jej czytać, po prostu. Oczy same się zamykały...

Czerwona herbata pu-ehr, czyli książka, w której bohaterowie ciągle się przemieszczają...

Z taką książką przede wszystkim kojarzy mi się Władca Pierścieni J.R.R Tolkiena. Przecież oni wędrowali! Po czasie namysłu przypomniała mi się również wyprawa w poszukiwaniu horkruksów z Harry'ego Pottera i Insygni Śmierci autorstwa J.K.Rowling. Za pierwszym razem bowiem gubiłam się w akcji!

Herbata oolong, czyli książka, której poświęca się zbyt mało uwagi...

Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała tutaj o mojej ukochanej Powieści w altówce Natashy Solomons. Książka jest naprawdę cudowna, kosztuje grosze...a prawie nikt jej nie czytał i wcale się o niej nie mówi. Dlaczego?

Biała herbata, czyli książka niezasłużenie popularna...

Myślę,że dla nikogo nie będzie zaskoczeniem, iż wspomnę tutaj o Czerwonej królowej Victorii Aveyard. Książka moim zdaniem nie ma w sobie żadnej oryginalności i nie może zaoferować czytelnikowi niczego, o czym wcześniej, gdzieś już nie czytał...

A o co tyle hałasu?

Herbata yerba mate, czyli książka, w której trzeba przebrnąć przez pierwsze rozdziały, by akcja się rozwinęła...

Pomyślałam tutaj od razu o Grze o tron oraz Starciu królów z sagi Pieśni Lodu i Ognia George R.R Martina. Akcja rozwija się tam dosyć powoli, ale naprawdę warto trochę się pomęczyć i to przeczekać, dla tego co czeka nas dalej...

Herbata ziołowa, czyli książka, którą czytano mi na dobranoc, gdy byłam mała...

To co napiszę będzie zapewne dosyć niespotykane, ale w dzieciństwie tata czytał mi na dobranoc Złote rosyjskie bajki z grubaśnego, granatowego tomiszcza. Stąd dzisiaj prawdopodobnie moja dziwna sympatia do wschodnich imion...

Herbata owocowa, czyli moja ulubiona, lekka książka...

Moją ulubioną, lekką lekturą jest przezabawna powieść szwedzkiego autora Jonasa Jonassona pod tytułem Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął. Nie jest to dzieło najambitniejsze, momentami wręcz absurdalne, ale bardzo miło spędziłam przy niej czas.

Ice Tea, czyli książka, która zmroziła mi krew w żyłach...

Taką książką bez dwóch zdań jest Tarantula Thierry'ego Jonqueta. Ta książka była naprawdę przerażająca! Muszę jednak wspomnieć tutaj także o Kosogłosie z trylogii Suzanne Collins. Może sama w sobie nie była ona jako tako straszna, ale moje emocje zmroziła i wystawiła na ciężką próbę!

To by było na tyle. Idę się napić...herbaty oczywiście!