Stulecie Winnych - Ałbena Grabowska

Rok 1914. W podwarszawskim Brwinowie w rodzinie Winnych na świat przychodzą bliźniaczki – Ania i Mania. Obserwujemy ich dzieciństwo w odzyskującej niepodległość Polsce, pierwsze szkolne perypetie, nowo zawierane znajomości na długie lata a wreszcie i miłość, która podzieliła dwie tak bliskie sobie osoby.

Rok 1939. Wraz z początkiem II wojny światowej na świat przychodzą kolejne bliźniaczki – córki Mani. Przyglądamy się dalszym, wojennym losom bliźniaczek oraz ich dzieci, zastanawiając się, czy kolejne pokolenia poniosą konsekwencję wyborów i decyzji niektórych osób.

1971. W rodzinie Winnych trzecie pokolenie z rzędu rodzą się bliźniaczki. Ich życie jest szczęśliwe, jednak nie usłane różami. Wielokrotnie stają one przed trudnymi wyborami, mierząc się przy okazji z rodzinnymi sekretami sprzed lat.

Saga przeprowadza nas przez stuletnią historię rodzinny Winnych – od roku 1914 do czasów współczesnych...

 O trylogii Ałbeny Grabowskiej słyszałam już jakiś czas temu, szczerze powiedziawszy nie zamierzałam jednak po nią sięgać. Wszystko zmieniło się niedawno, kiedy to w TVP rozpoczęła się emisja opartego na niej serialu o tym samym tytule. Wiele bliskich mi osób zachwycało się tą produkcją, ale ja pozostawałam nieugięta, mówiąc, że w zgodzie ze swoim zwyczajem najpierw chcę przeczytać książkę. Ochom i achom w stronę serialu nie było jednak końca, musiałam więc przyspieszyć lekturę tego dzieła.

Od kiedy pamiętam przepadam za sagami rodzinnymi, uwielbiam peryferie spokrewnionych ze sobą bohaterów i dzieje wielopokoleniowych rodzin. Książka mnie nie zawiodła i zaoferowała to, co spodziewałam się w niej znaleźć. 

 „Stulecie Winnych” to opowieść wykreowana naprawdę dobrze. Książka napisana jest ciekawie, momentami ciężko oderwać się od lektury. Fabuła nie raz mnie zaskoczyła, w większości przypadków pozytywnie. Styl Ałbeny Grabowskiej jest intrygujący, a niektóre zabiegi językowe potrafią podkreślić kunszt, którego autorce nie brakuje. Dopatrzyłam się jednak pewnych niedociągnięć – w zamieszczonym na końcu wydania drzewie genealogicznym daty urodzenia niektórych bohaterów nie zgadzają się z treścią książki.

Postaci stworzone przez autorkę są niezwykle wyraziste. Każda z nich czymś się wyróżnia i posiada unikatowy zestaw cech. Znakomicie udało się też autorce oddać realia historyczne. Na kartach książki możemy przyglądać się oczami bohaterów autentycznym wydarzeniom z historii Polski oraz poznawać prawdziwe, istniejące postaci, jak przykładowo Jarosław Iwaszkiewicz, Janusz Korczak czy Karol Szymanowski. 

Najbardziej wciągnął mnie drugi tom sagi, którego akcja była najbardziej dynamiczna. Fabuła tomu trzeciego w pewnym momencie nieco mi się dłużyła, jednak zakończenie przeszło moje oczekiwania, pozostawiając za sobą pewien smutek, a nawet tęsknotę...

 „Stulecie Winnych” to ciepła, niezwykle realistyczna, słodka i gorzka zarazem historia rodziny. Rodziny, jakich w Polsce pewno wiele, na swój sposób jednak wyjątkowej. Historia, która ukazuje jak silne mogą być rodzinne więzi, jak wiele mogą przetrwać i znieść. Przypomina, jak ważna jest szczerość, ile zdziałać może zaufanie do drugiej osoby. Świadczy też o tym, że nie zawsze warto przedkładać czyjegoś dobro nad swoje, bo często cierpi na tym więcej osób, niżeli jest z powodu takiego poświęcenia szczęśliwych. Każde zło bowiem, które spotyka człowieka może przerodzić się w jeszcze większe dobro. Czasem też stajemy twarzą w twarz ze złymi skutkami naszych dobrych zamiarów. I nie zawsze Winni są winni...

Tytuł: Stulecie Winnych. Trylogia

Autor: Ałbena Grabowska

Wydawnictwo: Zwierciadło

Data wydania: 2019

Stron: 700